Ακούς μόνο το τσίκι τσίκι του χιονιού και το τσίου τσίου των πουλιών, ναι υπάρχουν παντού πουλιά. Και μόλλον το κρύο θα είναι αυτό που δε θα αφήσει κανένα να κοιμηθεί. Αλλά και τι να το κάνεις, στη 01.30, όλοι στο πόδι, να ντυθείς, να αρματωθείς με τα σιδερικά σου, θα πειραματιστείς με γάντια, σκουφιά, ποιο να είναι το σωστό κοκτέιλ για μια τόσα γλυκειά νύχτα, που τον φακό τον φοράς μόνο γιατί τον έχεις, τι να κάνεις με τέτοια φεγγαράδα? Μπαίνεις στη σειρά, φωτισμένα κεφαλάκια που έχουν ξεκινήσει και καμία ώρα νωρίτερα και έχουν ήδη φτάσει ψηλά, σε πιάνει μια μικρή απελπισία. Τα χιόνια έχουν κατέβει πολύ χαμηλά φέτος, θα μπορούσες να βάλεις τα κραμπόν από την αρχή, αλλά αντέχεις καμιά ώρα και κάτι χωρίς. Και συνεχίζεις. Το ένα ποδαράκι μπροστά από το άλλο. Την ξέρεις καλά αυτή τη συνταγή. Και μετά ξημερώνει. Και αποκαλύπτονται όλοι οι γίγανες γυμνοί. Χρειάζεσαι λίγα ΜΒ ακόμα για να χωρέσουν όλοι, αλλά πρέπει και να προχωρήσεις. Να μπεις στα σκοινιά. Το σκηνικό ανεβάζει απότομα κλίση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου