Έλα, ετοιμάσου, πρέπει να μαζέψεις τα πάντα, το ελικόπτερο θα έρθει στις 9.30 - λέμε τώρα - και έχεις πολλούς αποχαιρετισμούς, τη θέα του παγόβουνου από το αντίσκοινο, τον πρωινό κακό καφέ με τους γιατράκους σου, τα μαγειρόνια που σε προσέχουν τόσο καιρό, το βουναλάκι σου που πάλι σήμερα είναι συννεφιασμένο, ίσως γιατί σε χάνει. Και μη νομίζεις ότι επειδή βρήκες ελικόπτερο θα πετάξεις, κι αν πετάξεις, μην φαντάζεσαι ότι και η πραμάτεια σου θα ακολουθήσει. Μόνο ένας ντάφλος στους 5 θα τα καταφέρει τελικά. Κι όταν με τα πολλά θα φτάσεις στη Κατμαντού, θα πρέπει να προσθέσεις στην παλέτα σου το πράσινο, να ξαναδείς μετά από πόσο, 7 βδομάδες, ρόδες, θα κάνεις ίσως το απολαυστικότερο μπάνιο της ζωής σου, θα δεις το χάλι στα μούτρα σου σε καθθρέφτη, θα βγεις στο δρόμο, δεν έχει πια γιακ, αλλά βάλε στο σάουντρακ σου μηχανάκια και φασαρία και βραδινό με γυάλινα πιάτα και ποτήρια, και στο τέλος, εκεί που δεν βαστάνε τα πόδια σου άλλο, ένα μασαζάκι, μπας και ξαναμπούν οι μυς στη θέση τους.
Ο Νίκος Μαγγίτσης και η Αλίκη Αναστασοπούλου. Το αλικάκι και ο Νίκος. Δύο φίλοι από τα παλιά, ένωσαν την τρέλα τους και πήραν τα βουνά.
25 Μαΐου 2019
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Νεπαλάκο θα μας λείψεις
Λένε ότι στα δύσκολα ανοίγει η ψυχή σου και αφήνει χώρο να μπούνε μέσα νέα δαιμόνια. Κάπου εκεί μεταξύ υψομέτρων, κρύων και πόνου μπήκε μέ...

-
Και μετά βλέπεις το camp 1 που είναι η ντροπή των camps γιατί απλά κανείς δε μένει εδώ. Έστω πες το camp 0,κάτι. Και αφού τελειώσει το α...
-
Ένα απόγευμα του Ιουλίου, λίγες μέρες πριν ανέβουμε στο Elbrus ο Νίκος ρώτησε: - Ει, ψιτ, οι δικοί σου τι λένε για τα βουνά? Είν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου