22 Μαΐου 2019

Πρώτη φορά στα 7100 μέτρα


Και ενώ η κατασκήνωση είναι πάνω στη γκρεμίλα και καμία κορφούλα δεν υπάρχει, μπορεί παράτυπα να συγκινηθείς αν πε γιατί είναι η πρώτη σου φορά στα 7100κάτι, και τα ´φτασες και γρήγορα ενώ νόμισες ότι θα αποθάνεις στα μισά και χωρίς οξυγόνο, ενώ το σουρφετό ανέβαινε φουλ καλωδιωμένο. Και εδώ κατά τα γνωστά η υπεροχοθέα θα έρχεται και θα χάνεται και θα ξαναέρχεται γιατί έτσι, και στο αντίσκοινο θα κρυωνοζεσταίνεσαι και δε θα έχεις και dining tent να πας γιατί εδώ δεν έχει, και θα φας ωραιότατο κουοπουλάκι σακουλακίου, και θα έχεις το νου αν βγεις για κατούρημα μη σε φάει καμιά χαράδρα-γιομάτος ο τόπος- και στο τέλος θα ξαπλάρεις θα καλωδιωθείς γιατί ήρθε η ώρα σου και θα ρουφάς καθαρό οξυγονάκι μέχρι να χορτάσει το πλεμόνι σου.








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Νεπαλάκο θα μας λείψεις

Λένε ότι στα δύσκολα ανοίγει η ψυχή σου και αφήνει χώρο να μπούνε μέσα νέα δαιμόνια. Κάπου εκεί μεταξύ υψομέτρων, κρύων και πόνου μπήκε μέ...