Ιερή μέρα η σημερινή, η μέρα της Pujha δηλαδή της προσευχής και άδειας της μητέρας γης να μας επιτρέψει να ανεβούμε στο βουνό. Ο Δαλάης μας ήρθε από νωρίς να στήσουμε το σκηνικό, υπερπαραγωγή ήταν μη νομίζεις, τι ρύζια, βούτυρα αλεύρια, μπύρες, μπισκότα, σημαίες προφανώς και θυμιαστήρια, απ’ όλα είχε το μενού. Αρχικά όλοι κατανηκτικά καθήσαμε πίσω από το μάστορα όσο αυτός έλεγε το παραμύθι του και χτυπούσε και δύο πιατίνια όταν νόμιζε ότι κάποιος αποκοιμιόταν, μετά μας άρπαξε η κάπνα και την ακούσαμε όλοι τέρμα, και μετά άρχισε ο αλευροπόλεμος: ο ένας στον άλλον αλευρομούστακα, και πιοτί και φαΐ και ομάδική φωτό και το βασικότερο... ευλόγησον τα σιδερικά μας, όλον τον ορειβατικό εξοπλισμό που θα έχουμε μαζί μας. Και προφανώς ένα φυλαχτό, κόκκινο σκοινάκι στο λαιμό, μην τον βγάλεις μέχρι να φτάσεις σπίτι σου. Το βουνό μόλις μας άνοιξε την αγκαλιά του και μας περιμένει! Άχρηστη πληροφορία της ημέρας: πάρε και λίγο ρυζάκι και κράτα το, ευλογία για πάντα λέει η συνταγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου