Στούπες (βλ. μικρά ναουδάκια on the go) τίγκα το μαγαζί, και βραχάκια σε ξουλου που το υπερβάφεις με προσευχούλες για το καλό, πάντα τα περνάς αριστερόστροφα. Για το καλό. Εκτός αν βιάζεσαι και πρέπει να προσπεράσεις τις ορδές. Τότε μπορείς να εξαιρεθείς. Το μονοπάτι -πoιο μονοπάτι που ανεβοκατεβαίνουμε ραχούλες πάλι- λασποσκατωμένο τέρμα από το ψιλόβροχο που δεν έχει σταματήσει μέρες τώρα και το γελαδομούσχαρο που πηγαινοέρχεται ασταμάτητα. Στάση στο Monjo που είναι η είσοδος για το εθνικό πάρκο της Sagarmatha (το εβερεστόνι στα νεπαλέζικα). Δεν είναι εδώ το μαγαζί που ακουμπάς τα 11-χιλιαρικάκια-το-κεφάλι, αυτά τα σκας μετά το base camp. Αλλά κι εδώ αφήνεις το κάτι τις σου. Αν είσαι ζαρζαβατικοφάγος μην αγχώνεσαι, μποστάνια σπαρμένα παντού, αν από την άλλη δεν σου αρέσουν οι γατούλες οι άγριες... το νου σου έχει κάποιες! Άχρηστη πληροφορία της ημέρας: στο εθνικό πάρκο υπάρχει υπηρεσία καθαριότητας που μαζεύει σκουπιδάκια
Ο Νίκος Μαγγίτσης και η Αλίκη Αναστασοπούλου. Το αλικάκι και ο Νίκος. Δύο φίλοι από τα παλιά, ένωσαν την τρέλα τους και πήραν τα βουνά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Νεπαλάκο θα μας λείψεις
Λένε ότι στα δύσκολα ανοίγει η ψυχή σου και αφήνει χώρο να μπούνε μέσα νέα δαιμόνια. Κάπου εκεί μεταξύ υψομέτρων, κρύων και πόνου μπήκε μέ...

-
Και μετά βλέπεις το camp 1 που είναι η ντροπή των camps γιατί απλά κανείς δε μένει εδώ. Έστω πες το camp 0,κάτι. Και αφού τελειώσει το α...
-
Σε αυτό το ταξίδι ένας πολύ αγαπημένος πρέπει να ρίχνει κλεφτές ματιές στα καμώματά μας. Ο Λουκάς Γιαννακούλης ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου