Κι επειδή έχουμε καιρό να δούμε το γίγαντα στα μούτρα, και επειδή το φλερτάκι πρέπει να αναθερμανθεί, το μενού για σήμερα είχε high camp του Pumori για να λυσσάξουμε λίγο αερόβια, να κουνηθεί το ποδαρικό που κοντεύει να πιάσει μούχλα και να πατήσουμε και κανά κλικ κατηγορίας ο λα λα. Προφανώς είχε ανηφοριά, είχε πολύ κοτρόνες να κατρακυλάει κάτω από τα ποδάρια σου, πέρδικες νεπαλέζικες που τις φωνάζουν χιονοκόκκορους, είχε στάνταρ, ζέστη, κρύο, ξαναζέστη, πολυκρύο, βγάλ’τα όλα καίγομαι, ήλιο, σύννεφο και σα φτάσαμε φυστίκι αιγίνης που δεν ήταν από την Αίγινα. Και τσίμπα την 3η φωτό για να ξηγηθούμε. Αριστερό βουνό η Lhola (ή το ξώγαμο του ‘βερεστακίου) και ακριβώς από πίσω το ‘βερεστάκι και δεξί βουνό το Nuptse. Αν κάνεις υπερζούμ θα δεις ότι το base camp πιάνει από τέρμα αριστερά ως τα τέρμα δεξιά από τα δυό βουνά εκεί που σταματάει -λέμε- ο παγετόνας. Και αυτό που χύνεται ανάμεσα στα δύο βουνά, ο Khumbu icefall, ή αλλιώς η είσοδος στο μαγαζί.
Ο Νίκος Μαγγίτσης και η Αλίκη Αναστασοπούλου. Το αλικάκι και ο Νίκος. Δύο φίλοι από τα παλιά, ένωσαν την τρέλα τους και πήραν τα βουνά.
24 Απριλίου 2019
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Νεπαλάκο θα μας λείψεις
Λένε ότι στα δύσκολα ανοίγει η ψυχή σου και αφήνει χώρο να μπούνε μέσα νέα δαιμόνια. Κάπου εκεί μεταξύ υψομέτρων, κρύων και πόνου μπήκε μέ...

-
Και μετά βλέπεις το camp 1 που είναι η ντροπή των camps γιατί απλά κανείς δε μένει εδώ. Έστω πες το camp 0,κάτι. Και αφού τελειώσει το α...
-
Σε αυτό το ταξίδι ένας πολύ αγαπημένος πρέπει να ρίχνει κλεφτές ματιές στα καμώματά μας. Ο Λουκάς Γιαννακούλης ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου