Και ξημερώνει μέρα της ελληνικής ανταρσίας, αλλά ακυρώνεται λόγω πονοκέφαλου και Πάσχατος: αφού δεν θα φας κοψίδια, τουλάχιστον να ακούσεις γλυκές φωνούλες. Επιστροφή στο basecamp. Έχεις να κατεβείς πολύ βουνό και ο καλός καιρός θα ανεβάσει άλλους τόσους. Θα έχει κίνηση γενικά, θα έχει μποτιλιάρισμά ειδικά. Σε δύο σημεία. Με ήλιο και ζέστη. Με αέρα και κρύο. Θα περάσει. Και μετά φτάνοντας στα 5.350m ξαφνικά θα έχει μπόλικο οξυγόνο. Και δεν θα έχει λαχανίστρες, και δεν θα σταματάς κάθε πέντε βήματα. Κι όταν θα σου κάνει το χατήρι η τεχνολογία, θα έρθουν χείμαρροι ευχών και φωτό σουβλιστών αμνοεριφίων (το οποίο μπάη δε γουάιη δεν είναι πολύ συμπαθητικό), αλλά κι εμάς διόλου δε μας νοιάζει γιατί έχουμε τα δικά μας χειροποίητα εορταστικά σοκολατάκια δια χειρός Ευαγγελίας! Ευχαριστούμε αγάπη, και όχι, τόσες μέρες δεν είχαμε βάλει χέρι!! Άχρηστη πληροφορία της ημέρας: για να μη σκιάζεστε ότι κακοπαιρνάμε, σήμερα έχει τα γενέθλιά του ο μικρός αδελφός του Barat, ευκαιρία για τούρτα!
Ο Νίκος Μαγγίτσης και η Αλίκη Αναστασοπούλου. Το αλικάκι και ο Νίκος. Δύο φίλοι από τα παλιά, ένωσαν την τρέλα τους και πήραν τα βουνά.
30 Απριλίου 2019
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Νεπαλάκο θα μας λείψεις
Λένε ότι στα δύσκολα ανοίγει η ψυχή σου και αφήνει χώρο να μπούνε μέσα νέα δαιμόνια. Κάπου εκεί μεταξύ υψομέτρων, κρύων και πόνου μπήκε μέ...

-
Και μετά βλέπεις το camp 1 που είναι η ντροπή των camps γιατί απλά κανείς δε μένει εδώ. Έστω πες το camp 0,κάτι. Και αφού τελειώσει το α...
-
Ένα απόγευμα του Ιουλίου, λίγες μέρες πριν ανέβουμε στο Elbrus ο Νίκος ρώτησε: - Ει, ψιτ, οι δικοί σου τι λένε για τα βουνά? Είν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου