Ο βουνίσιος τουρισμός είναι για το Νεπάλ -μία από τις φτωχότερες χώρες- μια σοβαρή πηγή εισοδήματος (για το Έβερεστ 11Κ€ το κεφάλι! ) και γύρω από αυτό έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία, εστιατόρια, lodges, βαστάζοι, δουλεύουν τους κάποιους 4-6 μήνες και ζούνε όλο το χρόνο. Στη γκρίζα ζώνη είναι τα σερπόνια -που για να αποκαλείσαι έτσι πρέπει να έχει γεννηθεί στην κοιλάδα του Khumbu, δεν γίνεσαι- που τρώνε ίσως την πιο σκληρή και επικίνδυνη δουλειά, και είναι οι πιο επιρρεπείς στο να φάνε μια χιονοστιβάδα στη μούρη, περνώντας τα σταθερά σκοινιά στις κορφές. Οι μάγκες αυτοί λοιπόν, όχι δε μας βλέπουν σαν τους πλούσιους που έρχονται εδώ να κάνουν το κέφι τους, ρισκάροντας οι ίδιοι τη ζωή τους. Είναι περήφανοι που κάνουν αυτή τη δουλειά, την οποία γουστάρουν κάργα, και κάθε φορά που κάνουν τσεκ άλλη μια φορά την κορφούλα, ανεβαίνει το κασέ τους ωσάν να παίρνει προαγωγή και να γίνεται διευθυντής καταστήματος της Eurobank.
Για να το κάνεις εικόνα, σε ένα δίμηνο βγάζουν όσα ένας δημόσιος υπάλληλος σε δύο χρόνια. Άσε που πλέον έχουν κάθε δεύτερο βράδυ ρεπό, ενώ παλιά ήταν κάθε τρίτο, ενώ τα μπουκάλια το οξυγόνου και λοιπά βαριά τεμάχια ανεβαίνουν στο camp 2 με ελικόπτερο. Όσο για μας, είναι οι φύλακες άγγελοι μας που έχουν προετοιμάσει τα 4 camps πάνω από το EBC, και τις μέρες της κορφής είναι δίπλα μας, ένα βήμα εμπρός ή ένα βήμα πίσω... Οι μικροί τεράστιοι ήρωές μας, χωρίς αυτούς τίποτα δεν θα ήταν δυνατό. Άχρηστη πληροφορία της ημέρας: στο βουνό όλοι οι Sherpas έχουν τον αρχηγό τους, τον Shirdar. Ο δικός μας Shirdar, o Naga, ήταν ένα από τα σερπόνια το 2004. Ο Νaga εκτός από τεράστιο αστέρι, και μάγος των επιτυχών αναβάσεων στο Έβερεστ, είναι και μεγάλη ψυχάρα. Έτσι κάθε χρόνο παίρνει στην ομάδα του και ένα πιτσιρικά rai -υποδεέστερη κάστα των Sherpa- και τον εκπαιδεύει για να του χαρίσει ένα καλύτερο μέλλον. Ο πιτσιρικάς μας φέτος είναι ο Nijeraaj ότι πιο γλυκό έχεις συναντήσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου