Φτάσαμε

DAY 2

03|04

ΤΡΙΤΗ

Σκλατς (ξεκλειδώνει το ντουλάπι της γκρίνιας). Η Κατμαντού έχει ζέστη, έχει κουνούπια, έχει κίνηση, φασαρία, έχει ξενοδοχεία τίγκα στους ντάφλους, έχει ψωνισμένους ορειβάτες που θα πάνε στο Έβερεστ, έχει χυματζήδες τουρίστες που βολοδέρνουν με το σανδάλι και πίνουν ότι βρουν, έχει πλανόδιους που σε κυνηγάνε για λιβάνια, καρτ ποστάλ και μπουφανάκι μαϊμού, έχει πολύ νυσταγμένα μούτρα με κόκκινα μάτια και πολύ πεινασμένα παλικάρια και στο τελείωμα όλων αυτών έχει -επιτέλους- μάσα. 24 ώρες μετά: σχεδόν δε θυμάσαι που ήσουνα. Θυμάσαι φιλικά μούτρα να σε αγκαλιάζουν, ευχές να έρχονται από παντού, μικρά φυλαχτά από μεγάλους ανθρώπους, τεράστια αγάπη να έρχεται από μικρούς ανθρώπους. Είναι όλα λίγο μπερδεμένα, αλλά για ένα περίεργο λόγο νιώθεις ότι έχεις γυρίσει σπίτι. Άχρηστη πληροφορία της ημέρας: αν πας σε μαϊμουτζίδικο οφείλεις να κάνεις παζάρι. Αλλά έχε το νου σου που θα σταματήσεις γιατί μπορεί να σε γλωσσοφάει η μαντάμ και να φας μια εντυπωσιακή σαβούρδα φεύγοντας. Λενιώ ξεμάτιαζε...